Epipactis lusitanica D. Tyteca

Clasificación

Reino Plantae, filum Tracheophyta, Clase Liliopsida, Orden Orchidales, Familia Orchidaceae, Género Epipactis

Nomenclatura

Publicación original
Epipactis lusitanica D. Tyteca. D.Tyteca. In: Orchidophile (Asnières) 84: 218. (1988).
Ind. loc.
Holotypus : Lusitania, Algarve, ad Monchique, alt. 550 m. 17/5/1988. Leg. D. Tyteca (BR) sub nº1 1988/4
Etimología de Epipactis
Del griego epipaktís, -ídos f.; lat. epipactis(epicactis), (-idis) f. = En Dioscórides y Plinio, nombre de una mata pequeña de hojas igualmente pequeñas, llamada también en gr. helleborínē y en lat. (h)elleborine, que los autores han supuesto la milengrana (Herniaria glabra L., Caryophyllaceae). Haller (1742) estableció el género Epipactis, validado luego por Zinn (1757), para plantas que nada tienen que ver con lo que así llamaron los griegos y romanos, pero que otros botánicos, como Ruppius o Morison, incluían ya en el género Helleborine.
Etimología de lusitanica
bot. lusitanicus, -a, -um = lusitánico, lusitano [lat. Lusitanus, -a, -um], de Lusitania [lat. Lusitania, -ae f.], portugués.

Bibliografía

  • Orchidaceae. C. Aedo y A. Herrero. 2005. Flora Ibérica XXI.

Categorías

#plantas

Comparte en:

Citar como

Epipactis lusitanica. En asturnatura.com [en línea]. Consultado el 22/5/2023. Disponible en asturnatura.com.
ISSN 1887-5068

Especie añadida el 01-01-1970

Top