Polycauliona candelaria (L.) Frödén, Arup & Søchting

Clasificación

Reino Fungi, División Ascomycota, Subfilum Pezizomycotina, Clase Lecanoromycetes, Subclase Lecanoromycetidae, Orden Lecanorales, Familia Parmeliaceae, Género Polycauliona

Nomenclatura

Publicación original
Polycauliona candelaria (L.) Frödén, Arup & Søchting. Arup, Søchting & Frödén, Nordic Jl Bot. 31(1): 51 (2013) [Ver pdf]
Ind. loc.
Habitat in Europae parietibus, muris, truncis arborum, praefertim Quercus
Basiónimo
Lichen candelarius L. Sp. pl. 2: 1141 (1753)
Sinónimos
Callopisma candelarium (L.) Trevis. Revta Period. Lav. Imp. Reale Acad., Padova 1(3): 264 (1852) [1851-52]
Candelaria vulgaris A. Massal. Flora, Regensburg 35: 568 (1852)
Courtoisia candelaris (L.) L. Marchand in Hall, Vrolik & Mulder, Bijdr. Natuurk. Wetensch. 5: 193 (1830)
Diblastia candelaria (L.) Trevis. Revta Period. Lav. Regia Accad. Sci., Padova 5: 69 (1857)
Lecanora candelaria (L.) Ach. Lich. Univ.: 416 (1810)
Lobaria candelaria (L.) Hoffm. Deutschl. Fl., Zweiter Theil (Erlangen): 159 (1796) [1795]
Massjukiella candelaria (L.) S.Y. Kondr. Fedorenko, S. Stenroos, Kärnefelt, Elix, Hur & A. Thell, in Fedorenko, Stenroos, Thell, Kärnefelt, Elix, Hur & Kondratyuk, Biblthca Lichenol. 108: 60 (2012)
Parmelia candelaria (L.) Biroli Fl. Asconiens. 2: 183 (1808)
Patellaria candelaris (L.) DC. in Lamarck & de Candolle, Fl. franç., Edn 3 (Paris) 2: 359 (1805)
Physcia lychnea (Ach.) Nyl. Not. Sällsk. Fauna et Fl. Fenn. Förh., Ny Ser. 5: 107 (1861)
Psora candelaria (L.) Baumg. Fl. Lips.: 587 (1790)
Psoroma candelarium (L.) Gray Nat. Arr. Brit. Pl. (London) 1: 445 (1821)
Squamaria candelaria (L.) Howitt Nottinghamsh. Fl.: 108 (1839)
Teloschistes candelarius (L.) Fink Lich. Fl. U.S.: 363 (1935)
Teloschistes controversus var. lychneus (Ach.) Müll. Arg. Nuovo G. bot. ital. 21(1): 39 (1889)
Teloschistes lychneus (Ach.) Tuck. Syn. N. Amer. Lich. (Boston) 1: 50 (1882)
Teloschistes parietinus var. lychneus (Ach.) F. Wilson Pap. Proc. R. Soc. Tasm.: 177 (1893) [1892]
Xanthoria candelaria (L.) Th. Fr. Gen. Heterolich. Eur.: 61 (1861)
Xanthoria lychnea (Ach.) Th. Fr. Lich. Scand. (Upsaliae)(1): 146 (1871)
Xanthoria parietina var. lychnea (Ach.) J. Kickx f. Fl. Crypt. Flandres (Paris) 1: 228 (1867)
Xanthoria polycarpa var. lychnea (Ach.) Vain. Acta Soc. Fauna Flora fenn. 13(no. 6): 12 (1896)

Descripción de Polycauliona candelaria

Talos foliáceos con lóbulos bien desarrollados formando pequeños grupos más o menos compactos, de más o menos 1 mm de ancho, dilatados en los ápices y recurvados, flexuosos, ascendentes de color amarillo anaranjados. Cara inferior pálida, lisa, con rizinas simples, pálidas, algunas veces mal desarrolladas o con pequeños hapterios. Con soredios, farináceos o granulosos situados en los márgenes de los lóbulos y/o en la cara inferior. Córtex en ambas caras. Fotobionte formado por algas verdes, trebouxioides. Picnidios laminares, hundidos en pequeñas verrugas, con varios lóculos, las células conidiógenas son cortas, conidios pequeños elipsoidales, raras veces más o menos cilíndricos. Apotecios muy raros, más o menos peltados. Himenio incoloro. Ascos claviformes de tipo Teloschistes, con varias capas, engrosados en el ápice con una amplia cámara ocular en la parte interna y la capa externa I+ azul intenso. Esporas incoloras, polariloculares, elipsoidales. Antraquinonas: la parietina que da una reacción K+ rojo violáceo intenso, muy característica. En hábitats naturales nitrófitos y en los influencia antrópica.

Fotografías de Polycauliona candelaria

Ezoicreport this adEzoicreport this ad

Hábitat y ecología de Polycauliona candelaria

Sobre todo tipo de sustratos, nitrófita, ornitocoprófita y eutrofa. Sobre maderas en descomposición, rocas silíceas verticales o en los reposaderos de aves, menos frecuente sobre cortezas de plantas vivas.

Distribución de Polycauliona candelaria

Cosmopolita.

Mapa de distribución de Polycauliona candelaria

Citas totales: 1. Citas en el mapa: 1
Sólo se muestran como máximo 15 localidades por provincia. Para ver todas las citas visita su mapa en SINFIber.

Lista de localidades

Asturias (O)
  1. Lugar: Braña de la Mesa, SALIENCIA
    Coordenadas: 43.07086, -6.11655 [Ver en mapa]
    Fecha de observación : 24/10/2021
    Hábitat: Saxícola
    Fenología: Sin apotecios
    Proporcionado por: Marta González García
    Legit: Marta González
    Determinado por: Marta González
    Fotografía asociada:
Mapa elaborado en función de los datos procedentes de fotografías georreferenciadas, SINFIber o datos bibliográficos. Las marcas hexagonales corresponden a citas extraídas automáticamente de GBIF.

Provincias en las que aparece:
O

autóctona [naturalizada] (ocasional) dudosa? protegida!

Ver retícula de GBIF

Glosario de términos

Apotecio
Tipo de ascoma abierto, con forma de copa y que aparece recubierto por el himenio
Arilo
Envoltura o excrecencia de un rudimento seminal, formada en su superficie o en el extremo del funículo y de desarrollo variable.
Ascendente
Refiriéndose a un tallo, que toma primero una dirección más o menos horizontal para luego elevarse hasta alcanzar aproximadamente la vertical.
Asco
En los hongos ascomicetes, es el esporangio que produce esporas por meiosis.
Claviforme
Con forma de clavo o porra, que se ensancha gradualmente hacia el ápice, que es redondeado.
Conidio
En algunos hongos y líquenes, cada una de las esporas no flageladas o aplanosporas formadas de manera continua por estrangulación exógena o gemaciones sucesivas en el exterior de una célula conidiógena (productora de conidios) o de un conidióforo. Se trata de esporas exógenas.
Ecio
Ver Ecidio.
Elipsoidal
Con forma de elipsoide.
Espora
Germen (generalmente unicelular) capaz de originar directamente, es decir, sin intervención de otra célula, un nuevo individuo.
Flexuoso
Torcido o doblado, con los dobleces dispuestos alternamente en sentidos opuestos.
Hapterio
Estructura cilíndrica, ramificada, que sive para fijar el alga al sustrato.
Himenio
En hongos ascomicetes y basidiomicetes, es la parte fértil que está formada por hifas que forman ascos o basidios, y que están mezcladas con otras hifas estériles o paráfisis.
Laminar
De forma extendida y de poco grosor, como las hojas de la mayoría de las plantas.
Locular
Relativo o perteneciente al lóculo.
Peltado
Refiriéndose a una hoja, que tiene lámina redondeada y pecíolo inserto en su centro, a modo de sombrilla.
Picnidio
En algunos hongos y líquenes, es una estructura hueca, más o menos globosa o con forma de botella que se abre al exterior por un ostiolo y cuyas paredes están constituidas por hifas más o menos apretadas. Sus paredes se encuentran recubiertas por su cara interna de conidióforos sobre los que se producen los conidios o picnidiosporas.
Recurvado
Curvado de tal forma que la concavidad se halla del lado externo o inferior.
Simple
No dividido en partes.
Talo
Se denomina así a todo cuerpo vegetativo pluricelular o polienérgido que no presenta la típica división de un cormo, es decir, que no presenta diferenciación en raíces, tallos y hojas. Es el cuerpo vegetativo de los talófitos.

Bibliografía

Categorías

#hongos#liquenes

Citar como

MENÉNDEZ VALDERREY, Juan Luis. Polycauliona candelaria. En asturnatura.com [en línea] Num. 870, 29/11/2021 [consultado el 16/5/2023]. Disponible en asturnatura.com.
ISSN 1887-5068

Especie añadida el 24-11-2021
Descripción creada el 29-11-2021
Última modificación el 29-11-2021

Top